سالهاست که با برند پلی استیشن آشناییم و افراد زیادی از زمان تولد این کنسول محبوب که تا به حال 4 نسل از آن به بازار ارائه شده، باهاش آشنا شدن. با گذشت 25 سال از ارائه این محصول به بازار، پلی استیشن به درستی با جریانات روز پیشرفت کرده و روز آمد شده.  حالا که مدت زمانی کمی به عرضه نسل پنجم کنسول‌های پلی‌استیشن باقی مانده می‌خواهیم نگاهی اجمالی به سیر تکامل سخت افزاری این کنسول دوست داشتنی داشته باشیم.

پلی استیشن 1

حدودا 1 سال بعد از عرضه اش در بازار ژاپن، در 9 سپتامبرسال 1995 به بازار آمریکا عرضه شد، آن روز‌ها هر کسی که با کنسول بازی میکرد که تعدادشون هم کم نبود، باید 1 سال عکس بازی‌های این کنسول را تماشا میکرد تا بالاخره خودش به بازار عرضه شود. البته گیمرها، این شانس را هم داشتند تا کنسول نینتندو که سال 1996 ارائه شد را تهیه کنند. همزمان کنسول Sega Saturn هم در بازار بود اما رقابت این 2 برند خیلی جدی نبود و بخشی از آن هم به دلیل دشواری کار با Sega Saturn بود که بازی سازها را به دردسر می‌انداخت. اما در مقابل، پلی استیشن در این مورد به خوبی کار کرده بود و سونی دقیقا می‌دانست که چه چیزی می‌خواهد. آن‌ها قصد داشتند قبل از نینتندو شروع به ساخت بازی های 3D کنند. پلی استیشن 1، یک پردازشگر (CPU) یک هسته‌ای 33.9 مگاهرتزی داشت و از 1 مگابایت حافظه برای پردازش تصاویر و 2 مگابایت حافظه (RAM) بهره می برد البته باید گفت که این اعداد ،برای آن دوره اعداد بالایی محسوب می‌شدند.

اگر در حال حاضر، همچین تجهیراتی را در اختیار شما بگذارند قطعا حاضر نیستید حتی به آن‌ها دست بزنید مگر اینکه در یک کلاس آموزشی باشید. این تجهیزات در آن دوره برای یک کنسول بازی به شدت تازگی داشتند و استفاده از آن‌ها به نوعی دست زدن به یک ریسک محسوب میشد. آن نسل از کنسول‌های بازی، کاری جز اجرا کردن بازی نداشتند. داشبورد آن‌ها پر زرق و برق نبود، البته اگر بشه به اون اینترفیس ابتدایی حتی گفت داشبورد. هیچ app ای روی آن‌ها اجرا نمیشد، و امکانات تشخیص صدا و چهره هم وجود نداشت.

کنسول های سگا 32x و Sega Saturn بازی‌ها را به صورت 3D اجرا میکردند اما هیچ‌کدام چشمگیر و متفاوت نبودند. پلی استیشن به همه نشان داد که مفهموم بازی‌های 3D چیست و چطور باید باشد.

این کنسول 2 ورودی برای اتصال کنترلر‌های سیمی خودش داشت. چون در آن زمان کنترلر‌های بدون سیم همگی از تکنولوژی infrared استفاده می‌کردند و همگی هم فاجعه بوند. خروجی تصویر RCA که در آن زمان استاندارد روز محسوب میشد کار انتقال تصاویر به تلویزیون را انجام میداد.

پلی استیشن اولین کنسولی نبود که از CD استفاده کرد، بلکه این Sega CD add-on بود که چند سال قبل این مهم را انجام داده بود اما در آن زمان مورد استقبال واقع نشد. کنسول سگا یعنی Saturn با بهره گیری از CD چند ماه زودتر از پلی استیشن به بازار عرضه شد. در این بین پلی استیشن برای اینکه تمایزی بین گیمر های PC و سگا ایجاد کند، رنگ CD های خود را مشکی کرد تا گیمر پلی استیشن به سادگی از بقیه متفاوت باشد. این کار همچنین نوعی قفل برای جلوگیری از کپی شدن دیسک‌ها بود.

در این کنسول خبری از حافظه داخلی نبود و تنها یک کارت حافظه 128 کیلوبایتی در اختیار گیمر بود. شاید در حال حاضر این امکانات بسیار ناچیز و خنده دار به نظر برسند اما نباید فراموش کرد که پایه امکانات و پیشرفت های فعلی همین تجهیزات بودند و همین امکانات بود که سونی را پیش از نینتندو 64 به یک بازیگر اصلی تبدیل کرد. انقلاب سونی در عرضه بازی های ویدئویی با پلی استیشن 1 منجر به فروش بیش از 102 میلیون دستگاه از این کنسول دوست داشتنی شد.

پلی استیشن 2

5 سال بعد از عرضه پلی استیشن 1 ، نوبت به عرضه نسل دوم کنسول‌های بازی سونی رسید. 26 اکتبر سال 2000 پرفروشترین کنسول تاریخ یعنی پلی استیشن 2 با اختلاف خیلی اندک زمانی نسبت به بازار ژاپن در کشور آمریکا عرضه شد. نام پردازنده این کنسول Emotion Engine بود که قدرت پردازش آن در زمان عرضه به بازار 294.9  مگاهرتز بود. اما در مدل های بعدی این عدد به 299 مگاهرتز افزایش پیدا کرد. واقعیت این است که 6 مگاهرتز عدد قابل توجه ای نیست.

پردازنده (CPU) پلی استیشن 2 در زمان عرضه 9 برابر سریع تر از نسل قبل خود یعنی پلی استیشن 1 بود که پیشرفت بزرگی محسوب میشد. اگر چه پردازنده یک هسته‌ای بود اما این کنسول شامل یک پردازنده گرافیکی (GPU) 147 مگاهرتزی بود که به واسطه آن بار پردازش گرافیکی از روی CPU به این چیپست منتقل شده بود. پلی استیشن 2 از 4 مگابایت حافظه گرافیکی و 32 مگابایت حافظه سیستمی، سود می‌برد. PlayStation 2 اولین کنسولی بود که از پورت USB استفاده میکرد. اما کاربرد آنها برای اتصال کنترلرها نبود بلکه از آن‌ها برای اتصال دیوایس‌های دیگر مثل دوربین Toy camera استفاده میشد. کنترلر‌ها کماکان به واسطه سیم به کنسول متصل میشدند اما نکته جدید آن‌ها thumb-sticks analog ها بود که برای بازی‌های جدید در نظر گرفته شده بود.

در کنار آنالوگ‌ها 2 عدد موتور کوچک هم برای لرزاندن دسته‌ها اضافه شده بود که با استقبال خیلی خوب هواداران این کنسول مواجه شد. همانند پلی استیشن 1 ،این کنسول هم برای ذخیره کردن اطلاعات از کارت حافظه استفاده میکرد. اما کارت حافظه پلی استیشن 2 تنها 128 کلیوبایت نبود و جهشی بسیار بزرگ کرده بود و حجم این کارت حافظه به 8 مگابایت ارتفا داده شده بود، همچنین یک جایگاه (اسلات) برای یک هارد 40 گیگابایتی برای این کنسول در نظر گرفته شده بود.

گرافیک به شدت ارتفا پیدا کرده نسبت به نسل قبلی اجازه ساخت صحنه‌های پر جزئیات و پیچیده را برای بازی ساز‌ها فراهم کرد تا توسعه دهنده‌های بازی، از قدرت این کنسول استفاده کرده و بازی‌هایی را خلق کنند که تا به امروز در ذهن گیمر‌ها باقی‌مانده است.

پلی استیشن 2 اولین کنسولی بوده که از DVD استفاده کرد .این کنسول به نوعی به عنوان DVD Player نیز به فروش رفته است و به این واسطه خانواده‌های زیادی از پخش کننده فیلمی بهرمنده شدند که علاوه بر امکان نمایش فیلم با جدیدترین فرمت بازار، به آن‌ها امکان انجام جدیدترین بازی‌های ویدئویی را نیز میداد.

پلی استیشن 2 به عنوان پرفروش ترین کنسول تاریخ  شناخته می‌شود که بیش از 155 میلیون دستگاه در جهان فروش داشته است.

پلی استیشن 3

سونی این بار برای ورود به نسل هفتم کنسول‌ها و تولید سومین نسل از کنسول‌های بازی خود 6 سال صبر کرد. در 17 نوامبر 2006 پلی استیشن 3 به بازار عرضه شد. پردازنده این کنسول که Cell نام داشت 3.2 گیگاهرتز قدرت داشت، مشخصا توان این پردازنده به طرز چشمگیری از نسل‌های قبلی این کنسول قدرتمند تر است. پردازنده این کنسول 10 مرتبه از پلی استیشن 2 و 96 مرتبه از پلی استیشن 1 قدرتمند تر است.

همچنین پلی استیشن 3 اولین کنسول سونی بود که از یک پردازنده هشت هسته‌ای استفاده میکرد که 7 هسته آن برای اجرای بازی‌ها استفاده میشد. پردازنده گرافیکی این کنسول که RSX نامیده میشد توانی برابر با 550 مگاهرتز داشت که با توجه به معاری Nvidia G70 ساخته شده بود و 256 مگابایت رم داشت که برابر با مقدار رم داخلی پلی استیشن 3 بود.

برخلاف کنسول‌های نسل قبل یعنی PS1 و PS2 که از کنترلرهای با سیم استفاده میکردند. پلی استیشن از کنترلرهای بیسیم بهره می‌برد که با Bluetooth به کنسول متصل می‌شدند. از لحاظ طراحی این کنترلر‌ها تغییر چندانی نسبت به نسل قبلی خود نداشتند. کماکان از 2 موتور برای لرزاندن استفاده میکردند اما یک باتری قابل شارژ درون آن‌ها تعبیه شده بود و به واسطه اتصال آن‌ها از طریق USB مجددا شارژ میشدند.

برخلاف پلی استیشن 2 که در زمینه خروجی و کیفیت تصویر تفاوت چندانی با نسل قبلی خود نداشت، پلی استیشن 3 در این زمینه تغییراتی اساسی ایجاد کرد. علاوه بر خروجی تصویر به واسطه RCA که از نسل گذشته باقی مانده بود، PlaysStation 3 توانایی پشتیبانی از HDMI و کامپوننت را دارا بود. به واسطه خروجی HDMI این کنسول ساخت بازی با وضوح تصویر 720p 1080I و  1080p j امکان پذیر شد، این در حالی بود که وضوح تصویر نسل قبلی 480p بود. همچنین پلی استیشن 3 اولین کنسول سونی است که از امکان اتصال WIFI و مزایای بیشمار آن مانند فروشگاه و امکان دانلود بازی‌ها بهره می‌برد. این کنسول در 2 مدل با ظرفیت های 20 و 60 گیگابایتی وارد بازار شد. این مقدار در نسخه‌های سوپر اسلیم این کنسول تا 500 گیگابایت افزایش پیدا کرد.

پلی استیشن 3 به همراه تمامی اتفاقات جدیدی که به همراه داشت رسانه‌ی نوری جدید سونی را نیز وارد بازار کرد و اون چیزی نبود جز فرمت Blu-Ray . به واسطه عرضه این کنسول ، بلو ری جایگزین فرمت قبلی یعنی DVD شد.

تا به امروز بیش از 86 میلیون دستگاه از کنسول پلی استیشن 3 به فروش رفته است.

پلی استیشن 4

نسل هفتم طولانی ترین دوره حضور یک کنسول سونی را رقم زد و 7 سال پس از عرضه PS3 ، نوبت به PS4 رسید. نسل چهارم پلی استیشن، 16 نوامبر 2013 به بازار عرضه شد. و دوستداران خودش رو به صف های طولانی فروشگاه‌ها کشاند. پلی استیشن 4 برخلاف، نسل قبلی خود که از معماری پیچیده در پردازنده‌اش بهره می برد، تغییر مسیر داد و پردازنده هشت هسته‌ای AMD Jaguar را با توان 1.6 گیگاهرتز انتخاب کرد. البته این به معنی ضعیف بودن پردازنده PlayStation 4 نسبت به نسل قبلی این کنسول نیست، چون این پردازنده‌ها به کلی با هم متفاوت هستند و بزرگی و کوچکی اعداد مبنای خوبی برای مقایسه این دو نسل نیست.

در پلی استیشن 4 دو پردازنده 4 هسته‌ای با قدرت 1.6 گیگاهرتز به کار گرفته شده در حالی که پلی استیشن 3 از یک پردازنده 7 هسته ای استفاده میکرد. PS4 تمام عملیات پردازش را بر روی این 8 هسته که در 2 پردازنده قرار دارند تقسیم میکند. این کنسول از 8 گیگابایت حافظه استفاده میکند که از مقدار رم موجود در کنسول نسل قبلی سونی 16 برابر بیشتر است. همچنین چند چیپست ثانویه در این کنسول قرار دارد که از قدرت کمتری برخوردار هستند اما بار مرتبط با دانلود و آپلود و همچنین ارتباطات کاربر با سرور را بر عهده دارند، بنابراین توانایی پردازش هنگام بازی و در حالت Sleep را دارند. PlayStation 4 توانایی ضبط تصاویر خروجی خود برای آپلود و به اشتراک گذاری با سایرین را دارد و پردازشگر گرافیکی آن بر اساس معماری AMD’s Radeon GCN ساخته شده است.

کنترلر‌ها بدون سیم و با قابلیت شارژ مجدد هستند اما به شکل قابل توجی تغییراتی در ظاهر خود داشته اند. به راحتی میشود گفت کنترلر‌های PS4 بهترین کنترلرهای ساخته شده برای کنسول‌های سونی در این 4 نسل هستند. سبک، زیبا و کاربردی اند و همچنین پورتی برای اتصال هدست و میگروفن روی آن‌ها قرار داده شده که برای انجام بازی‌های مالتی پلیر عالیست.

کنترلر‌ها با استفاده از Bluetooth به کنسول متصل میشوند، ال ای دی هایی در جلوی دسته تعبیه شده که برای شناسایی حرکت شما در زمان استفاده از دوربین پلی استیشن طراحی شدند.

تا 7 سپتامبر 2017 پلی استیشن 4 قادر به پخش بازی‌ها و ویدئو هایی با وضوح تصویر 2160P که به عنوان 4K شناخته میشوند نبود. اما با معرفی PS4 Pro این امکان هم برای این کنسول فراهم شد. با عرضه PS4 Pro این کنسول شامل تغییراتی شد که میتوان از بین آن‌ها ، به افزایش قدرت پردازش گرافیکی و افزایش  کلاک CPU آن اشاره کرد. همچنین 1 گیگابایت رم DDR3 برای مواردی غیر از انجام بازی در نظر گرفته شده. به واسطه این افزایش 512 مگابایت از رم DDR5 و اصلی دستگاه به بازی اختصاص پیدا میکند.

با توجه به گسترش خرید های دیجیتالی و امکان دانلود بازی‌ها، ظرفیت هارد درایو پلی استیشن 4 هم ارتقا پیدا کرد و در دو مدل 500 گیگ و 1 ترابایت با بازار عرضه شد. طی 25 سال گذشته تغییرات عمده‌ای در این مسیر روی داده و به همین علت پیشرفت و تکامل بازی ها را در تمام زوایا مثل گرافیک و وسعت آن‌ها شاهد هستیم. از کنسول پلی استیشن 4 تا به امروز نزدیک به 103 میلیون دستگاه به فروش رفته است.

پلی استیشن 5

سونی چند ماه پیش کنسول پلی استیشن 5 را معرفی کرد. هرچند هنوز به صورت کامل مشخصات این کنسول اعلام نشده اما بر اساس تحلیل‌ها و مدارک لو رفته می‌توان حدس‎‌هایی در مورد نسل پنجم کنسول‌های بازی سونی زد.

با اینکه قدرت پردازنده PS4 خوب بود اما پیشرفتی که انتظار می رفت را نداشت و به همین خاطر بسیاری از سازنده‌ها محبور به محدود شدن بازی‌های خودشان گرفتند. PS4 نمی‌تواند همزمان با ارائه گرافیک خوب محیطی پر از NPC همراه با رفتارهای متفاوت هوش مصنوعی‌ها را داشته باشد. ضعف پردازنده باعث شد کمتر سازنده‌ای به سمت بازی‌های فیزیک محور برود. خوشبختانه بر اساس اخبار رسیده پردازنده PS5 می‌تواند تمامی این ضعف‌ها را برطرف کند. PS5 نیز از یک پردازنده هشت هسته‌ای استفاده می‌کند و آنطور که منابع مختلف تائید کرده‌اند از 16 «ترد» (Thread) (هسته مجازی) سود می‌برد. اما سرعت کلاک و تعداد هسته‌های هر پردازنده فقط نشان‌گر بخشی از قدرت یک پردازنده هستند. به مانند نسل قبل سونی برای تولید پردازنده خود به سراغ AMD رفته. پردازنده‌های جدید این شرکت یعنی سری «رایزن» (Ryzen) که نسخه‌ای مخصوص و قدرتمند از آن نیز به عنوان قلب تپنده PS5 فعالیت خواهد کرد.

در مورد پردازنده گرافیکی هنوز قدرت PS5 مشخص نیست اگرچه مطمئنیم که این پردازنده از سری «نِیوی» (Navi) شرکت AMD خواهد بود. نکته‌ای که در مورد این GPU می‌دانیم این است که توانایی پردازش سخت‌افزاری تکنولوژی Ray Tracing را دارد. این تکنولوژی به شدت گرافیک را چشم نوازتر می کند و شیوه کار آن به کمک ارسال پرتو از منبع نور به اشیا و محاسبه فاصله آنها است.

شاید اما بزرگترین پیشرفت PS5 نه فقط نسبت به PS4 بلکه به نسبت تمامی کنسول‌های پیشین سونی استفاده از SSD باشد. بزرگترین تغییری که این حافظه‌ها ایجاد می‌کنند، کم کردن و حتی از بین رفتن کامل زمان «لودینگ» (Loading) بازی است. بر اساس گزارش مجله «وایرد» و بنا بر تستی که آنها انجام داده‌اند یک بار لودینگ جابجایی سریع شخصیت اصلی، در نقشه بازی «اسپایدرمن» (Spider man) بر روی کنسول PS4 حدود 15 ثانیه طول می‌کشد. اما این زمان به کمک حافظه SSD به کمتر از یک ثانیه تقلیل خواهد یافت. برای آشنایی بیشتر با کنسول نسل نهمی سونی آیتم ویدیویی مقایسه فنی کنسول پلی استیشن 5 با پلی استیشن 4 را مشاهده کنید.

سونی در هر 4 نسلی که حضور داشته ، ماشینی قدرتمند رو در اختیار مخاطبانش قرار داده ، به نظر شما ایا شرکت ژاپنی همین سنت رو در نسل نهم کنسول ها رعایت می کنه ؟ نظرات خودتون رو در فروم یا در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.

حالا که کنسول جدید شرکت «سونی» (Sony) یعنی پلی استیشن 5 به صورت رسمی معرفی شده ، بسیاری از طرفداران چشم‌انتظار کسب اطلاعات بیشتر از هیولای نسل بعد این کمپانی ژاپنی هستند. در این ویدیو سعی کرده‌ایم تا جایی که مقدور بوده مقایسه‌ای بین دو کنسول قدیمی و جدید شرکت «سونی» انجام شود و به کمک این مقایسه تا حدودی با کنسول نسل نهمی «سونی» آشنا شویم. در ادامه با مقایسه فنی کنسول‌های PS4 و PS5 بازی‌سنتر همراه باشید.

بعد از مد‌ت‌ها گمانه زنی، پیش بینی و شایعه بالاخره «کنسول» (Console) بعدی شرکت «سونی» به صورت رسمی معرفی شد. بله PS5 از آنچه فکر می‌کنید به شما نزدیک‌تر است! بر خلاف اتفاقات معمول که برای یک کنسول بازی جدید اتفاق می‌افتد، «سونی» PS5 را به سادگی هر چه تمام‌تر معرفی کرد.

«مارک سرنی» (Mark Cerny) مهندس ارشد و معمار PS4 و PS vita که طراح اصلی و رئیس تیم ساخت PS5 نیز هست طی یک مصاحبه با مجله «وایرد» (Wired) – که مجله‌ای چاپی و آنلاینی آمریکایی است و در حیطه دانش و تکنولوژی فعالیت می‌کند – به صورت رسمی کنسول جدید را معرفی کرد، به همین سادگی و بدون هیچ مراسم خاص.

قطعا باید معرفی دقیق‌ و پرجزئیاتی نیز درکار باشد اما «سونی» به طور کلی مدتی است که فعالیت چندانی نداشته و به غیر از چند ویدیو تحت عنوان (State of play) و حضور کمرنگ در رویداد «گیمزکام» (Gamescom) آلمان فعالیت چندانی نداشته است. این شرکت حتی در بزرگترین رخداد صنعت بازی در دنیا یعنی E3 نیز به صورت مستقیم حضور نداشت. بسیاری این رفتار «سونی» را یک استراتژی برای تهییج بازار، گیمرها و تاثیر بر آنها تحلیل کرده‌اند ولی باید دید که این کم خبری شرکت «سونی» چه موقع به پایان خواهید رسید.

پردازنده اصلی (CPU)

کنسول PS4 و برادر میان‌نسلی‌اش PS4 Pro هر دو از پردازنده شرکت AMD با معماری «جگوار» (Jaguar) استفاده می‌کنند. دو پردازنده 4 هسته‌ای این کنسول‌ها در مجموع 8 هسته فعال را به کاربر ارائه می‌کند. این پردازنده درPS4 با فرکانس 1.6 GHz و در PS4 Pro با فرکانس بالاتر 2.13 GHz فعالیت می‌کند. PS5 نیز از یک پردازنده هشت هسته‌ای استفاده می‌کند که آنطور که منابع مختلف تائید کرده‌اند از 16 «ترد» (Thread) (هسته مجازی) سود می‌برد. اما سرعت کلاک و تعداد هسته‌های هر پردازنده فقط نشان‌گر بخشی از قدرت یک پردازنده هستند.

عامل اصلی تعیین قدرت یک پردازنده معماری آن است که هر چه تکنولوژی بالاتری داشته باشد توان و سرعت نهایی پردازنده بالاتر می‌رود. معماری «جگوار» (Jaguar) استفاده شده در پردازنده PS4 حتی در زمان عرضه نیز یک تکنولوژی کند به حساب می‌آمد. اما اکنون AMD دیگر آن شرکت قدیمی نیست و رشد چشمگیری را تجربه کرده است. پردازنده‌های جدید این شرکت یعنی سری «رایزن» (Ryzen) که هم اکنون در بازار وجود دارند فروش فوق‌العاده‌ای را تجربه کرده‌اند که بیشتر به دلیل مقرون به صرفه بودن آن‌ها است. نسخه‌ای مخصوص و قدرتمند از آن نیز به عنوان قلب تپنده PS5 فعالیت خواهد کرد. با توجه به قدرت این پردازنده انتظار می‌رود شاهد بهبود فیزیک ، هوش مصنوعی و تعدد زیاد NPCها در عناوین PS5 باشیم. به معنای ساده تر تخریب پذیری فوق العاده عناوین نسل هفتم که طی نسل هشتم غایب بودند با قدرت بیشتری بازمی‌گردد تا بیشتر شاهد عناوینی شبیه به Red Faction Guerilla ، Battlefield Bad Company و GeaRS of War 2 باشیم.

پردازنده گرافیکی (GPU)

PS4 از یک «چیپ گرافیکی» (Graphic Chip) مجتمع بر روی پردازنده اصلی استفاده می‌کند که آن نیزتوسط AMD ساخته می‌شود و اصطلاحا با عنوان APU شناخته می‌شود. به احتمال زیاد PS5 نیز از «چیپی» مشابه استفاده می‌کند. البته تا کنون اطلاعات چندانی در مورد بخش گرافیک کنسول ارائه نشده است، اما از آنچه مطمئنیم آن است که این پردازنده از سری «نِیوی» (Navi) شرکت AMD خواهد بود.

در حال حاضر این چیپ بر روی کارت‌های گرافیکی مخصوص کامپیوترهای شخصی حضور دارند و با قیمت 350 تا 400 دلار عرضه می‌شوند. با توجه به قیمت بالای این کارت‌ها اگر سونی می‌خواهد قیمت PS5 را در حد PS4 نگاه دارد شاید نتواند از نسخه‌های موجود در بازار این کارت‌ها استفاده کند.

نکته‌ای که در مورد این GPU می‌دانیم آنکه توانایی پردازش سخت‌افزاری تکنولوژی Ray Tracing را دارد. این تکنولوژی در فیلم‌های هالیوودی و در خلق گرافیک خارق‌العاده آنها کاربرد دارد و به صورت بسیار مختصر شیوه کار آن به کمک ارسال پرتو از منبع نور به اشیا و محاسبه فاصله آنها است.

شیوه های رندر فوق واقع‌گرایانه هم اکنون بر روی پردازنده‌های رقیب یعنی شرکت «انویدیا» (Nvidia) و کارت‌های سری RTX آن وجود دارد که بسیار گران هستند و بعید است PS5 از پردازنده‌ای گرافیکی با این قدرت استفاده کند. البته آنچه مسلم است اینکه قطعا شاهد رشد چشمگیر گرافیک این کنسول خواهیم بود.

یکی دیگر از مواردی که PS5 مدعی داشتن آن است امکان پخش تصاویر با کیفیت 8K است. این کیفیت از تصویر مربوط به نسل بعدی تلویزیون‌ها است که کیفیتی بالاتر از 4K کنونی دارد. البته در حاضر تعداد بسیار کمی از تلویزیون‌ها از این قابلیت پشتیبانی می‌کنند. کنسول‌های کنونی مانند PS4 Pro حتی قدرت اجرای 4K واقعی را ندارند بلکه تصاویر رندر‌شده در رزولوشن (Resolution) پایین تر را به وسیله یک حقه هوشمند گرافیکی با رزولوشن 4K ارائه می‌کند  بدین صورت که مثلا بازی هایی که رزولشون 1440P دارند به 4K «آپ اسکیل» (upscale) می‌شوند. به نظر می‌رسد با توجه به قیمت و توان،PS5 نیز باید از همین شیوه برای ارائه تصویر 8K استفاده کند. البته در کل این مطلب از لحاظ اهمیت در درجات کمتری قرار دارد.

سیستم صوتی

بر روی پردازنده اصلی PS5 یک چیپ‌ست‌ مخصوص صدا وجود دارد که در PS3 نیز حضور داشت. کار این قطعه ایجاد جایگذاری صدا در جای درست و دقیق خود است. این سیستم که با نام «ترو آدیو» (True Audio) شناخته می‌شود در واقع می‌تواند با تکنولوژی Ray Tracing همراه شود و صدای فوق العاده‌ای تولید کند. این سیستم صدا در واقع استاندارد «دالبی اتموس» (Dolby Atmos) را برای کنسول جدید سونی به ارمغان می‌آورد.

در این سیستم صدای هر شی به صورت مجزا و اختصاصی برای آن در نظر گرفته می‌شود و در واقع گام بعدی در سیستم‌های مبتنی بر استاندارد «دالبی سوراند» (Dolby Surround) می‌باشد. حتی اسپیکرهای نصب شده بر روی سقف نیز به دیگر اسپیکرها سیستم سوراند اضافه شده و هدفون‌ها نیز امکان استفاده از این سیستم را خواهند داشت.

حافظه SSD

قطعه جدیدی که به PS5 اضافه شده حافظه بسیار سریع SSD یا Solid State Drive ِ است. در بازار کامپیوترها در حال حاضر، این حافظه‌ها به خوبی جای خود را باز کرده‌اند و جانشین حافظه‌های چرخان و کند قدیمی شده‌اند. متاسفانه کنسول‌ها تا به حال از انواع قدیمی‌تر هارد استفاده کرده‌اند ولی دیگر زمان تغییر فرا رسیده است.

بزرگترین تغییری که این حافظه‌ها ایجاد می‌کنند، کم کردن زمان «لودینگ» (Loading) بازی است. بر اساس گزارش مجله «وایرد» و بنا بر تستی که آنها انجام داده‌اند یک بار لودینگ جابجایی سریغ شخصیت اصلی، در نقشه بازی «اسپایدرمن» (Spiderman) بر روی کنسول PS4 حدود 15 ثانیه طول می‌کشد. اما این زمان به کمک حافظه SSD به کمتر از یک ثانیه تقلیل خواهد یافت.

اما «سونی» مدعی است این تغییر در درون بازی نیز موثر است. به عنوان مثال حالا سازندگان می‌توانند سرعت حرکت دوربین سریع‌تری در بازی داشته باشند چون کنسول سرعت و توان پردازش آن را دارد.

همچنین در حال حاضر تولیدکنندگان بازی اجزا بازی مثل «تکسچرها» (Texture) را به همراه چند کپی از آنها در بازی قرار می‌دادند تا سرعت پیداکردن آنها توسط کنسول بالا برود. اما در سیستم جدید نیاز به این کار نیست و به سرعت «تکسچر» اصلی پیدا خواهد شد. این اتفاق باعث می‌شود حجم دانلود بازی‌ها نیز کاهش یابد.

«کنترلر» (Controller)

بالاخره «سونی» «کنترلر» جدید خود را نیز همراه با PS5 معرفی خواهد کرد. بنا بر گزارش «وایرد» این کنترلر بسیار شبیه «کنترلر» قبلی یعنی «دوآل شاک فور» (Dual Shock 4) خواهد بود. آنها حتی سوراخ کوچکی بر روی دسته و یک میکروفن را نیز تشخیص داده‌اند که می‌تواند مربوط به دستیار صوتی جدید دستگاه باشد که البته فعلا فقط در حد یک حدس است.

دکمه‌های جدید «کنترلر» درجات سِفتی مختلف دارند. نتیجاتا شما ممکن است در انجام کارهای مختلف در بازی با دکمه‌هایی متفاوت از نظر سفتی روبرو شوید. به عنوان مثال کشیدن ماشه یک تفنگ قدیمی قطعا سخت است پس دکمه «کنترلر» نیز بسیار سفت خواهد بود.

سیستم «ویبریشن» (Vibration) دسته کنسول نیز نسبت به سیستم «رامبل» (Rumble) قدیمی پیشرفت خواهد کرد و درست مانند گوشی‌های «آیفون» (Iphone) جدید در هر محیط‌های مختلف بازی لرزش متفاوتی را منتقل می‌کند. مثلا راه رفتن بر روی شن‌ها یک نوع لرزش خاص خواهد داشت.

این «کنترلر» از درگاه «یو اس بی سی» (USB-C) به جای «میکرو یو اس بی» (Micro USB) استفاده کرده و باتری بزرگتری نیز خواهد داشت که به معنی شارژ بیشتر خواهد بود.

حرف پایانی مقایسه فنی کنسول‌های PS4 و PS5 اینکه معرفی کنسول جدید سونی قطعا یک اتفاق مهم در صنعت بازی به حساب می‌آید چرا که این کنسول در کنار دستگاه‌هایی که دو رقیب دیرینه «سونی» یعنی «مایکروسافت» (Microsoft) و «نینتندو» (Nintendo) معرفی خواهند کرد، حداقل آینده 5 ساله صنعت گیم در بخش کنسول را مشخص خواهند کرد. بماند که با ظهور رقبای جدید مانند «گوگل استادیا» (Google Stadia) و «پلتفرم‌های» (Platform) جدید مانند سیستم بازی ابری (Cloud Gaming)، عرصه رقابت در صنعت بازی روز به روز تنگ‌تر و تنگ‌تر خواهد شد.

رقابتی که قطعا به نفع مشتری یعنی ما گیمرها است. حالا که صنعت گیم با دارا بودن گردش مالی سالانه چند برابری نسبت به نزدیکترین رقیب، یعنی سینما پیشتاز صنعت سرگرمی دنیا در سودآوری مالی است، باید به نظاره نشست و دید که کدام شرکت با اتخاذ کدام راهکار پیروز این رقابت سخت خواهد بود. به شخصه به عنوان یک طرفدار قدیمی شرکت «سونی» آرزوی موفقیت در این راه سخت را برای آنها دارم.

چشم شیطان چیست؟ نماد چشم فراماسونری چیست؟ آیا تک چشم آبی نماد چشم زخم و جلوگیری از چشم خوردن است؟ حتما در اطراف شما هم افرادی وجود دارند که به چشم زخم یا زخم چشم اعتقاد دارند . اصلا بحث ما در اینجا این نیست که این منطق درست است یا نه ، از نظر من خیلی چیزها ممکن است ریشه روانی برای افراد داشته باشند و به همین دلیل به همه این اعتقادات احترام قائل هستم . اما نکته در اینجاست که خرافه ای وارد خرافه دیگر می شود ! احتمالا شما هم در خانواده یا اقوام خودتان با علامتی شبیه به علامت زیر مواجه شده اید که یک چشم در میان یک تکه سنگ یا شیشه آبی رنگ قرار دارد و به اعتقاد این افراد این تکه سنگ از چشم خوردن جلوگیری می کند . با دقت به تصویر زیر دقت کنید :

 در این تصویر سنگ چشم زخم یا سنگ چشم نظر را می‌بینید

به تصویر بالا دقت کردید ؟ چه چیزی در تصویر می بینید ؟ آیا به غیر از این علامات را می بینید ؟ یک چشم : آبی رنگ ... حالا جالب است بدانید که در اکثر ادیان الهی موجودات شیطانی با رنگ آبی نشان داده می شدند و اگر کمی در اینترنت جستجو کنید متوجه می شود که آبی اساسا رنگی است که برای این دسته از موجودات در نظر گرفته می شود . باز هم نمی خواهیم وارد مسائل بسیار ریز در این بحث شویم و فقط در این حد بدانید که اگر کمی در خصوص فراماسونری تحقیق کنید حتما به این نتیجه می رسید که شیطانی که در دنیا توسط شیطان پرستان پرستیده می شود هم نماد آبی رنگ دارد و البته یک چشم دارد چون حضرت ابراهیم (ع) آن را با یک تکه سنگ از یک چشم کور کرده است . و اگر بیشتر دوست داشتید می توانید تک چشم دجال را در اینترنت جستجو کنید ،  حالا به نماد شیطان در تصویر زیر نگاه کنید :

 تصویر بالا در واقع نماد شیطان در مصر باستان است و کافیست کمی با آنچه در تصویر اول مشاهده می کنید مقایسه کنید . در واقع به زبان ساده باید بگوییم که نمادی که از آن به عنوان ضد چشم زخم استفاده می شود در واقع یک نماد شیطانی است که بر اساس یک تصور اشتباه در زندگی ما وارد شده است و ریشه واقعی ندارد .

تنها چیزی که در روایات اسلامی برای جلوگیری و رفع چشم زخم از آن یاد شده است استفاده از آیه و ان یکاد است و بس ... بحث در خصوص این موضوع در ادامه همین مطلب آزاد است و می توانید در خصوص این موضوع با هم بحث کنیم . امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد.

منبع: توسینسو

ساخت سایت مهم ترین ابزار حضور یک کسب و کار در فضای آنلاین است، هر کسب و کاری باید مثل بزرگ ترین کسب و کارهای اینترنتی ایران و جهان، داشتن وب سایت را در اولویت راه اندازی کسب و کار اینترنتی و کسب درآمد از اینترنت قرار دهد. برای راه اندازی وب سایت شما می توانید از روشهای قدیمی یعنی مراجعه به شرکت های طراحی سایت، استفاده کنید یا از سیستم های مدیریت محتوای رایگان مثل وردپرس، دروپال، مجنتو، جوملا و ... استفاده کنید، که دردسرهای خاص خودش را دارد و اگر به کار با آنها مسلط نباشید قطعا دچار چالشهای جدی می شوید، روش سوم استفاده از سرویس های آنلاین ساخت وب سایت است، در حال حاضر جدیدترین و بهترین و یکپارچه ترین روش ایجاد سایت و ساخت فروشگاه اینترتنی استفاده از پلتفرمهای سایت ساز و فروشگاه ساز است.

در این پست می خواهیم بهترین سایت ساز های دنیا را معرفی کنیم.

همانطور که می دانید ساخت سایت در دنیا مهمترین اولیت برای هر کسب و کار خرد و کلانی است، افراد و کسب و کارهای فعال بجای صرف وقت فراوان برای ساخت سایت به روش های قدیمی، از سرویس های سایت ساز و فروشگاه ساز استفاده می کنند. بهمین دلیل است که آنور آب سایت سازها حال و روز بسیار عالی دارند و استقبال بی نظیری از آنها شده است. به عنوان مثلا سایت سازی بنام ویکس بیش از 180 میلیون کاربر دارد. علت این استقبال کم نظیر، راحتی، یکپارچه بودن سیستم و سرعت راه اندازی اولیه است. سایت ساز چیزی است که به شما کمک میکند برای ساخت یک وب سایت بهتر زمان کمتری را صرف کنید و البته با چالش و دشواری کمی هم روبرو شوید.

سایت سازهایی که در این پست به معرفی آنها خواهیم پرداخت:

سایت ساز ویکس wix.com

ویکس بزرگترین سایت ساز دنیا با بیش از 180 میلیون کاربر، است، شاید برای شما عجیب باشد ولی این سایت ساز یکی از پر استفاده ترین و موفق ترین استارتاپ های دنیاست که توانسته به بورس Nazdaq راه یابد، ویکس با داشتن قالبهای فراوان، هوش مصنوعی ساخت سایت، لوگو ساز آنلاین، و صفحه ساز دراگ دراپ به شکل افسانه ای در دنیای ساخت و طراحی سایت پیش میرود. باتوجه به اینکه ویکس امکانات زیادی را در صفحه ساز خود فراهم کرده گاهی احساس آشفتگی و شلوغی به شما دست میدهد . سایت ساز ویکس تقریبا تمام موارد مورنیاز برای ساخت فروشگاه را در اختیار شما قرار می دهد، کدهای تخفیف، روشهای مختلف حمل و نقل، مالیات، ویژگی های محصول و صدها امکان فروشگاهی دیگر در اختیار شماست.

سایت ساز squarespace

سایت ساز آمریکایی اسکوراسپیس، یک سایت ساز خوب است که عمدتا از آن برای ساخت وب سایت های شخصی و فروشگاه های آنلاین معمولی استفاده می شود. این سایت ساز میلیون ها کاربر دارد تمرکز این سایت ساز روی ساخت وب سایتهای شخصی و فروشگاهی کوچک و متوسط است. Squarespace جزو پرکاربر ترین سایت سازها و فروشگاه سازهای دنیاست. این سایت ساز صفحه ساز ساده و جالبی دارد البته نمی توان با آن هر چیزی را به هر جایی کشید آنهم به این دلیل است که ساختار سایت شما بهم ریخته نشود. بین سایت ساز ها اگر ویکس را ویندوز بندانیم قطعا Squarespace اپل بازار سایت سازهای دنیاست. قالبهای ساخت سایت در اسکوراسپیس بسیار جذاب ساده و کلین هستند. این سایت ساز ویرایشگر متنی جالبی دارد که با وردپرس رقابت می کند.

سایت ساز وبلی:

Weebly به اندازه Wix انعطاف پذیر نیست و به اندازه Squarespace پیچیده نیست، اما از هر دو آنها آسان تر است. یک ویرایشگر بسیار ساده و واضح دارد که به آسانی می توانید با آن کار کنید. البته سفارشی سازی قالبها در وبلی بسیار محدود است، شما محدود هستید به انتخاب یک رنگ مشخص و وبلی از این جهت انعطاف زیادی ندارد.

سایر CMS های آماده برای ساخت سایت :

1. جوملا

2. وردپرس

3. دروپال

4. پرستاشاپ

5. مجنتو

سایت ساز :

بعض از سایت‌سازهای کدنویسی شده، یک تهدید بسیار جدی دارند. اگر با یکی از این شرکت‌ها به مشکل برخوردید، امکان انتقال فروشگاه‌تان به شرکت دیگری را ندارید! از آن بدتر زمانی است که شما می‌خواهید یک امکان خاص به سایت خود اضافه کنید، تا زمانی که این دسته سایت‌سازها نخواهند، نمی‌توانید آن را به سایتتان اضافه کنید ولی در سایت‌ساز وردپرسی سی‌فایو شما هر امکانی که وردپرس داشته باشد را می‌توانید به سایت اضافه کنید.

سایت ساز تمام آنچه برای ایجاد و راه اندازی سایت لازم است را ظرف 5 دقیقه بسرعت و با کیفیت برای شما انجام می دهند بعد از آن شما با کمی وقت گذاشتند در حد 1 یا دو روز می توانید محتوای مورد نظر خود را روی وب سایت بارگزاری کنید. یا اینکه اگر وقت یا فرصت محتواگذاری را ندارید آنرا به تیم طراحان سی فایو بسپارید.

برای " ساخت سایت" دیگر هیچ نیازی به یادگیری زبان برنامه نویسی تحت وب مثل html، CSS، javaScript، PHP، ASP یا هر زبان برنامه نویسی نخواهید داشت. سایت سازها، هاست، دامنه، هسته وب سایت CMS، قالب، پلاگین های مورد نیاز درگاه بانکی و تمامی موارد اولیه ساخت سایت را برای شما فراهم می کنند.

هزینه طراحی سایت مقرون بصرفه :

هزینه ساخت سایت و قیمت طراحی وب سایت به روشهای قدیمی گاهی تا چند ده میلیون تومان برآورد می شود، اما قیمت طراحی سایت توسط سایت ساز ها بسیار مقرون بصرفه است. به عنوان مثال تعرفه ساخت یک فروشگاه اینترنتی کامل و قیمت طراحی سایت شرکتی با سایت ساز بسیار کم و ناچیز است.

جمع بندی :

اگر بدنبال ساخت سایت با پرستیژ و کامل هستید و البته مایلید در سریعترین زمان ممکن یک وب سایت یا فروشگاه اینترنتی حرفه ای و زیبا راه اندازی کنید پیشنهاد میکنیم از پلتفرمهای سایت ساز استفاده کنید.